Συλλογικές συμβάσεις εργασίας

Το ΣτΕ ξεπαγώνει πάνω από 40 κλαδικές συμβάσεις εργασίας

Το 80% των κλαδικών συμβάσεων εργασίας (43 από τις 55) που βρίσκονται στον “πάγο” από το Φεβρουάριο του 2012 μέχρι και σήμερα έχει αρχίσει να “ξεπαγώνει”, σύμφωνα με κορυφαίο στέλεχος της διοίκησης της Γενικής Σύνοσπονδίας Εργατών Ελλάδας (ΓΣΕΕ) με το οποίο συνομίλησε το Capital.gr.

Οι συμβάσεις αυτές “πάγωσαν” πριν δυόμισι χρόνια λόγω των μνημονιακών ρυθμίσεων, με τις οποίες απαγορευόταν στους εκπροσώπους των κοινωνικών  εταίρων να συμφωνούν μεταξύ τους -υπογράφοντας συμβάσεις εργασίας-  οτιδήποτε άλλο εκτός από τον ύψος του κατώτατου κλαδικού μισθού. Αυτό είχε ως συνέπεια στους 55 από τους 90 σημαντικότερους κλάδους της οικονομίας να υπογραφεί καμία κλαδική συλλογική σύμβαση εργασίας εδώ και δυόμισυ χρόνια. Ωστόσο, πριν τρεις μήνες το Συμβούλιο της Επικρατείας ακύρωσε τις μνημονιακές ρυθμίσεις που απαγόρευαν ουσιαστικά η συλλογική σύμβαση να καθορίζει οτιδήποτε άλλο εκτός από τον κλαδικό κατώτατο μισθό.

Στις 8 Σεπτεμμβρίου ελήφθη διοικητική απόφαση από τον ΟΜΕΔ “για τους όρους αμοιβής και εργασίας των Τεχνικών Ραδιοφώνου μελών της Ένωσης Τεχνικών Ελληνικής Ραδιοφωνίας (ΕΤΕΡ) που εργάζονται σε ραδιοφωνικούς σταθμούς (Ρ/Σ) μέλη της Ένωσης Ιδιοκτητών Ραδιοφωνικών Σταθμών Αθηνών”. Επίσης, σύμφωνα με πληροφορίες του Capital.gr, την περασμένη Παρασκευή 19 Σεπτεμβρίου υπεγράφη συλλογική σύμβαση εργασίας μεταξύ της Ομοσπονδίας Συλλόγων Νοσηλευτικών Ιδρυμάτων Ελλάδας (ΟΝΣΙΕ) με το Σύνδεσμο Ελλήνων Κλινικών (ΣΕΚ).

Πιο συγκεκριμένα,  τo “ξεπάγωμα” των κλαδικών συλλογικών εργασιακών συμβάσεων οφείλεται στην απόφαση υπ΄ αριθμόν 2307/2014 της Ολομέλειας Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) με την οποία πριν τρεις  μήνες (24 Ιουνίου 2014) έκανε δεκτή την αίτηση ακύρωσης της ΓΣΕΕ και ακύρωσε τις διατάξεις του άρθρου 3 παρ. 1,2 και 4 της ΠΥΣ 6/2012 (2ο Μνημόνιο), ως αντίθετες στο άρθρο 22 παρ. 2 του Συντάγματος.

Εδώ και τρεις μήνες, όμως, μετά την εν λόγω απόφαση του ΣτΕ έχει σημειωθεί “έντονη κινητικότητα” στην προσέλευση κοινωνικών εταίρων στον Οργανισμό Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ), σύμφωνα με στέλεχος του με το οποίο συνομίλησε το Capital.gr.

Στον ΟΜΕΔ  ζητούν να ληφθεί διοικητική απόφαση με την οποία να επικυρώνεται η ανανεωμένη σύμβαση εργασίας που υπέγραψαν οι δύο πλευρές, δηλαδή το σωματείο των εργαζομένων και ο σύνδεσμος των εργοδοτών. Από τη ΓΣΕΕ αναφέρουν πως η έκδοση μίας τέτοιας διοικητικής απόφασης απαιτεί το πολύ 1 – 1 1/2 μήνα, ανάλογα με το εύρος των διαφωνιών μεταξύ των κοινωνικών εταίρων.

Τι ακριβώς ακύρωσε το ΣτΕ από το Μνημόνιο;

Οι  ρυθμίσεις του 2ου Μνημονίου, επισημαίνει η ανακοίνωση που εξέδωσε η ΓΣΕΕ αμέσως μετά την απόφαση του ΣτΕ  της 24ης Ιουνίου 2014 προέβλεπαν :

– το δικαίωμα προσφυγής στη διαιτησία αποκλειστικά με κοινή συμφωνία των μερών (άρθρο 3 παρ. 1)

-την  προσφυγή στη διαιτησία είχε περιορισθεί αποκλειστικά στον καθορισμό βασικού μισθού ή/και βασικού ημερομισθίου με απαγόρευση ρύθμισης οποιουδήποτε άλλου ζητήματος, ακόμη και διατηρητικών ρητρών (άρθρο 3 παρ. 2), ενώ εκκρεμείς προσφυγές στον ΟΜΕΔ αν μεν είχαν κατατεθεί μονομερώς ετίθεντο στο αρχείο, ενώ αν είχαν κατατεθεί με κοινή συμφωνία κρίνονταν σύμφωνα με τις ρυθμίσεις της ΠΥΣ 6/2012 (άρθρο 3 παρ. 4).

Αυτό είχε ως συνέπεια την εξής εξέλιξη :

Η  ηγεσία μίας εργατικής και μίας εργοδοτικής ένωσης κάθονταν στο τραπέζι των συλλογικών διαπραγματεύσεων μετά τη λήξη της κλαδικής σύμβασης. Επειδή, όμως, δεν υπήρχε -μετά το Φεβρουάριο του 2012- δυνατότητα μονομερούς προσφυγής στον ΟΜΕΔ για ένα ζήτημα στο οποίο διαφωνούσαν οι δύο πλευρές, οι διαπραγματεύσεις τελείωναν … άδοξα. Έτσι δεν υπογράφοταν καμία συλλογική σύμβαση που να αφορά κανένα κατώτατο κλαδικό μισθό και, φυσικά, κανένα άλλο εργασιακό δικαίωμα, πλην εκείνων που προβλέπονται από την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.

Εξαρχής η ΓΣΕΕ είχε προβλέψει πως η απόφαση του ΣτΕ με την οποία επιτρέπει τη μονομερή προσφυγή και σε ζητήματα που δεν αφορούν αποκλειστικά τον κατώτατο κλαδικό μισθό θα οδηγήσει τελικά σε ανανέωση των 55 κλαδικών συμβάσεων που δεν είχαν υπογραφεί μετά την ψήφιση του 2ου Μνημονίου.

Προηγούμενα, η  κατάργηση της δυνατότητας μονομερούς προσφυγής (κυρίως των εργαζομένων) στον ΟΜΕΔ από το 2ο Μνημόνιο οδήγησε, σύμφωνα με τα στελέχη της ΓΣΕΕ, σε ένα κύμα  επιχειρησιακών και ατομικών συμβάσεων οι οποίες κατά κανόνα έφεραν μισθούς και όρους εργασίας πολύ κάτω από εκείνους που προέβλεπαν οι προηγούμενες κλαδικές ή που θα μπορούσαν να προβλέψουν εκείνες που θα υπογράφονταν. Οι νέες κλαδικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας θα υπονομεύσουν προφανώς τις επιχειρησιακές και ατομικές συμβάσεις των αντίστοιχων κλάδων που υπογράφησαν στο διάστημα 2012-14 ελλείψη των συλλογικών συμβάσεων…