Η φορολόγηση των αμοιβών των συνιδιοκτητών οδηγών λεωφορείων Δ.Χ.
Του Δημήτρη Φίλη, λογιστή – φοροτεχνικού
Με το άρθρο 22 του ν. 4172/2013 που ισχύει από 1.1.2014, τέθηκε ο γενικός κανόνας ότι καταρχήν εκπίπτουν όλες οι δαπάνες που πραγματοποιούνται προς το συμφέρον της επιχείρησης και εφόσον αντιστοιχούν σε πραγματική συναλλαγή και εγγράφονται στα βιβλία ενώ συγχρόνως δεν περιλαμβάνονται στον περιοριστικό κατάλογο των δαπανών του άρθρου 23.
Συνεπώς, η αμοιβή που λαμβάνει ο συνιδιοκτήτης οδηγός υπεραστικού ή αστικού λεωφορείου «ενταγμένου» σε ΚΤΕΛ ΑΕ ή ΚΤΕΛ από την κοινωνία των συνιδιοκτητών, η οποία εκμεταλλεύεται το λεωφορείο είναι επιχειρηματική δαπάνη και εκπίπτει από τα ακαθάριστα έσοδα.
Η νομολογία θεωρεί ότι γεννάται θέμα εξαρτημένης σχέσης εργασίας αν μεταξύ των συνιδιοκτητών ο ένας εξ’ αυτών αναλάβει την οδήγηση του οχήματος κατόπιν ειδικής συμφωνίας μετά των λοιπών κοινωνών του δικαιώματος (συνιδιοκτητών). Η συμφωνία αυτή δέον να είναι σαφής, ρητή και αδιαμφισβήτητη χωρίς τούτο να συνάγεται εκ μόνο του απλού γεγονότος της οδήγησης του λεωφορείου από έναν συνιδιοκτήτη (Α.Π. 224/67, 1024/90, Εφ. Πατρών 945/87Π.ΑΘ. 5630/59).
Ως εκ τούτου, η αμοιβή του οδηγού συνιδιοκτήτη θεωρείται αμοιβή από μισθωτές υπηρεσίες.
Σε ποιόν, όμως, οργανισμό ασφαλίζεται ο συνιδιοκτήτης οδηγός;
Το ΙΚΑ, έχει δεχθεί ότι οι οδηγοί συνιδιοκτήτες που εργάζονται ως οδηγοί είτε στα λεωφορεία τους είτε σε λεωφορεία τρίτων δεν ασφαλίζονται σε αυτό (Έγγραφο ΙΚΑ Τ/475/32/7-10-2003) αλλά καλύπτονται από την ασφάλισή τους στον ΟΑΕΕ.
Περαιτέρω με την εγκύκλιο Υπ. Οικ.: ΔΕΑΦΑ 1064780/11.05.2015, έγινε δεκτό ότι οι αμοιβές μελών και διαχειριστών ΕΠΕ, καθώς και οι αμοιβές εκπροσώπων και εταίρων ΟΕ και ΕΕ (σ.σ. καθώς και των κοινωνιών λεωφορείων ΔΧ) για τις υπηρεσίες που παρέχουν με βάση την ιδιότητά τους αυτή προς τις υπόψη εταιρίες, εξομοιώνονται με τις αμοιβές διευθυντών ή μελών Δ.Σ. εταιρίας ή κάθε άλλου νομικού προσώπου ή νομικής οντότητας. Κατά συνέπεια, αυτές χαρακτηρίζονται ως εισόδημα από μισθωτή εργασία και φορολογούνται σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 1 του άρθρου 15 του ν. 4172/2013.
Υπενθυμίζεται ότι με τις διατάξεις των παρ. 1 και 3 του άρθρου 60 του ν. 4172/2013 ορίζεται ότι το μηνιαίο εισόδημα από μισθωτή εργασία και συντάξεις, και των εφάπαξ παροχών, υπόκειται σε παρακράτηση φόρου με βάση την κλίμακα της παρ. 1 του άρθρου 15 και του άρθρου 16 μετά από προηγούμενη αναγωγή σε ετήσιο. Ο φόρος που παρακρατείται σύμφωνα με τις διατάξεις των προηγούμενων παραγράφων μειώνεται κατά ποσοστό ενάμισι τοις εκατό (1,5%) κατά την παρακράτησή του.
Οι καταβληθείσες ασφαλιστικές εισφορές υπέρ των ασφαλιστικών ταμείων οι οποίες επιβάλλονται με νόμο και τις οποίες καταβάλλουν οι εταίροι και οι διαχειριστές ΕΠΕ, ΟΕ και ΕΕ (σ.σ. καθώς και των κοινωνιών λεωφορείων ΔΧ) στον ασφαλιστικό φορέα για την ασφάλισή τους ως εταίροι, διαχειριστές ΕΠΕ, ΟΕ και ΕΕ (σ.σ. ή κοινωνιών) και μόνο για αυτή την αιτία, εμπίπτουν στην περ. δ’ παρ. 1 του άρθρου 14 του ν. 4172/2013, εφ’ όσον αφορούν στο εισόδημα από μισθωτή εργασία και συντάξεις και συνεπώς εξαιρούνται της φορολογίας εισοδήματος.( Υπ. Οικ.: ΔΕΑΦΑ 1064780/11.05.2015).
Τέλος, επισημαίνεται ότι ο ιδιοκτήτης λεωφορείου (ατομική επιχείρηση) δεν μπορεί να λάβει μισθό και το δικαίωμα του ως προς την αμοιβή περιορίζεται στο μέρισμα που λαμβάνει από την εκμετάλλευση του λεωφορείου που είναι ενταγμένο στο ΚΤΕΛ. (έγγραφο 45584/4433/1990 Υπουργείου Μεταφορών)
Γενικότερα, το Υπουργείο Οικονομικών, έχει δεχθεί ότι δεν εκπίπτουν από τα ακαθάριστα έσοδα οι μισθοί του επιχειρηματία. (εγκύκλιος 129/1955).
Πηγή: E-FOROLOGIA
