Παρακράτηση φόρου εισοδήματος επί τόκων ομολογιακών δανείων και επί τόκων καταθέσεων – Συνδεδεμένες ημεδαπές εταιρείες
Με την απόφασή της υπ’ αριθμό 3820/2018 η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών, έκρινε περίπτωση παρακρατηθέντος φόρου εισοδήματος καταβληθέντων τόκων ομολογιακών δανείων, μεταξύ συνδεδεμένων ημεδαπών εταιρειών.
Από την 1-1-2014, οπότε και ετέθη σε ισχύ ο Ν. 4172/2013, ενόψει της έλλειψης διευκρινιστικών εγκυκλίων επί της κρίσιμης διάταξης της παραγράφου 2 του άρθρου 63 του Ν. 4172/2013, δεν υπήρχε βεβαιότητα εάν οι καταβαλλόμενοι τόκοι επί ομολόγων, υπόκεινται σε παρακράτηση φόρου εισοδήματος από την εκδότρια εταιρεία. Ειδικότερα, παρά τις σχετικές προφορικές διευκρινίσεις του Υπουργείου Οικονομικών επί του θέματος, δεν υπήρχε βεβαιότητα μεταξύ των ενδιαφερόμενων επιχειρήσεων, εάν η επίμαχη διάταξη καταλαμβάνει και την περίπτωση καταβολής τόκων μεταξύ δύο συνδεδεμένων ημεδαπών εταιρειών.
Την 26-1-2015 εκδόθηκαν από το Υπουργείο Οικονομικών οι εγκύκλιοι ΠΟΛ.1036/26.1.2015 και ΠΟΛ.1039/26.1.2015, ενώ διευκρινίστηκε ότι ο λήπτης μπορεί να είναι νομικό πρόσωπο, είτε της ημεδαπής, είτε της αλλοδαπής (ΕΕ).
Σε συνέχεια της έκδοσης των ως άνω εγκυκλίων, βάσει των διατάξεων του άρθρου 63, παρακρατηθείς φόρος επί τόκων χρήσης 2014, ήτοι φόρος που είχε παρακρατηθεί πριν από την έκδοση των οικείων ερμηνευτικών εγκυκλίων, επεστράφη από την αρμόδια Φορολογική Αρχή το έτος 2016.
Εντούτοις, το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών με σχετικές αποφάσεις του που εκδόθηκαν εντός του έτους 2017, έκρινε ότι η διάταξη της παραγράφου 2 του άρθρου 63 του Ν. 4172/2013 εφαρμόζεται μόνον μεταξύ συνδεδεμένων προσώπων διαφορετικών Κρατών – Μελών.
Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών με την επίμαχη απόφασή της, κατέληξε στην κρίση ότι μέχρι έως ότου το κρίσιμο νομικό ζήτημα κριθεί αμετάκλητα από το Συμβούλιο της Επικρατείας, θα πρέπει να εφαρμοστούν οι οδηγίες που έχουν δοθεί από τη Φορολογική Διοίκηση με την ΠΟΛ.1039/26.1.2015. Άλλωστε, όπως είναι γνωστό, σύμφωνα με τη διάταξη του πρώτου εδαφίου της παραγράφου 2 του άρθρου 9 του Ν. 4174/2013, οι ερμηνευτικές εγκύκλιοι είναι δεσμευτικές για τη Φορολογική Διοίκηση, έως ότου ανακληθούν ρητά ή έως ότου τροποποιηθεί η νομοθεσία την οποία ερμηνεύουν.
Εν προκειμένω, ενόψει της ύπαρξης της απαλλακτικής διάταξης της παραγράφου 2 του άρθρου 63 του Ν. 4172/2013 και των κατευθυντήριων οδηγιών των εγκυκλίων ΠΟΛ.1036/26.1.2015 και ΠΟΛ.1039/26.1.2015, αμφισβητήθηκε η υποχρέωση διενέργειας παρακράτησης φόρου επί των τόκων που κατεβλήθησαν κατά τον μήνα Οκτώβριο του έτους 2017, στη μητρική ημεδαπή εταιρεία.
Η Διεύθυνση Επίλυσης Διαφορών κάνοντας δεκτό το οικείο ισχυρισμό των δύο προσφευγουσών συνδεδεμένων εταιρειών, κατέληξε στην κρίση ότι δεν υφίστατο υποχρέωση παρακράτησης φόρου εισοδήματος επί των τόκων, τους οποίους εισέπραξε η δεύτερη προσφεύγουσα μητρική ημεδαπή εταιρεία, από ομολογιακά δάνεια που εξέδωσε η πρώτη προσφεύγουσα εταιρεία.
Επιπρόσθετα, σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου 16 του άρθρου 72 του Ν. 4174/2013, έγινε δεκτό το αίτημα των προσφευγουσών συνδεδεμένων εταιρειών, περί έντοκης επιστροφής των χρηματικών ποσών, του παρακρατηθέντος και αποδοθέντος στο Ελληνικό Δημόσιο, φόρου εισοδήματος επί τόκων ομολόγων, ως αχρεωστήτως καταβληθέντων.
Όμοια ήταν η κρίση της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών στην υπ’ αριθμό 3707/20182018 απόφασή της, επί παρακράτησης φόρου εισοδήματος στην περίπτωση καταβολής τόκων επί καταθέσεων μεταξύ τράπεζας και συνδεδεμένης με αυτήν, ημεδαπής εταιρείας.
Πηγή: TAXHEAVEN
