Στην παρούσα μελέτη επιχειρείται μια συμβολή στην αναζήτηση των αναπτυξιακών δυνατοτήτων της εγχώριας παραγωγής, μέσα από την εξέταση ενός υποτιμημένου τομέα της ελληνικής οικονομίας, του πρωτογενούς τομέα, αλλά και του ευρύτερου αγροτροφικού συστήματος. Κεντρικό άξονα της εργασίας αποτελεί η υπόθεση ότι οι σημερινές προϋποθέσεις ανάπτυξης είναι δυσμενέστερες σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν. Αυτό οφείλεται στις επιπτώσεις που είχε στην ελληνική οικονομία αφενός η αυξανόμενη διεθνοποίηση και απελευθέρωση του διεθνούς εμπορίου και αφετέρου η επήρεια των μονομερών πολιτικών λιτότητας που επέβαλαν οι διεθνείς πιστωτές στη χώρα, οι οποίες επέδρασαν αρνητικά στα ήδη υπάρχοντα σοβαρά διαρθρωτικά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας. Εκτιμάται ότι η δραματική συρρίκνωση και απαξίωση της εγχώριας παραγωγικής βάσης την περίοδο 2010-2014 θα δυσχεράνει για μεγάλο χρονικό διάστημα τις αναπτυξιακές προοπτικές, τόσο λόγω της αποδιάρθρωσης των εγχώριων κλαδικών διασυνδέσεων όσο και της υπονόμευσης των δυνατοτήτων για ένταξη στον διεθνή καταμερισμό εργασίας με ευνοϊκούς όρους (απώλεια θέσης στην εγχώρια και τη διεθνή αγορά, μείωση των επενδύσεων, απαξίωση κεφαλαιουχικού εξοπλισμού, μετανάστευση πτυχιούχων και εξειδικευμένου ανθρώπινου δυναμικού κ.ά.).
Στόχος της μελέτης είναι η διερεύνηση των δυνατοτήτων και των συγκεκριμένων προϋποθέσεων που χρειάζεται να δημιουργηθούν, ώστε το αγροτροφικό σύστημα να παίξει τον ρόλο που του αντιστοιχεί, κατ’ αρχάς για τη σταθεροποίηση και ακολούθως για την επανεκκίνηση της αναπτυξιακής διαδικασίας στην ελληνική οικονομία. Η ανάλυση του θέματος λαμβάνει υπόψη τόσο τις παραμέτρους που ορίζει το ευρωπαϊκό και το ευρύτερο παγκόσμιο περιβάλλον όσο και τα αποτελέσματα από τις στρατηγικές αναπτυξιακές επιλογές των τελευταίων δεκαετιών, και ιδιαίτερα των επιλογών της οικονομικής πολιτικής από το 2010. Ο χρονικός ορίζοντας των προτάσεων της μελέτης επιχειρείται να έχει μια σχετική ισορροπία ανάμεσα στην αντιμετώπιση των τρεχουσών προβλημάτων, τη μεσοπρόθεσμη προοπτική και τη σκιαγράφηση μιας μακροπρόθεσμης εναλλακτικής στρατηγικής.
