Στο παρόν ερευνητικό κείμενο παρουσιάζονται και αναλύονται οι κύριες διαστάσεις της μάθησης που βασίζεται στην εργασία. Ειδικότερα, αναλύονται οι ορισμοί για την βασισμένη στην εργασία μάθηση, παρουσιάζονται οι σημαντικότερες μορφές με τις οποίες εμφανίζεται στις ευρωπαϊκές χώρες, σχολιάζεται κριτικά η κυρίαρχη ρητορική περί μάθησης βάσει εργασίας και επιχειρείται να εξηγηθεί το γιατί αυτή έχει έρθει ξανά στο προσκήνιο των πολιτικών πρωτοβουλιών τις τελευταίες δεκαετίες. Στη συνέχεια αναλύεται το γιατί η μάθηση στην εργασία ενώ είναι στις μέρες μας σημαντική δεν αρκεί για την απόκτηση ολοκληρωμένης γνώσης. Ακολουθεί σύγκριση ανάμεσα στη μάθηση που συντελείται σε οργανωμένο εκπαιδευτικό πλαίσιο και στο χώρο εργασίας και συσχετίζονται οι χώροι εκπαίδευσης και εργασίας ως διακριτά πεδία κοινωνικής πρακτικής. Τέλος, επισημαίνονται πρακτικές διαστάσεις όπως κάποια γενικά χαρακτηριστικά των εφαρμογών της βασισμένης στην εργασία μάθησης στην Ελλάδα, οι επιθυμητές συνθήκες για να υπάρξει μάθηση στο χώρο εργασίας και ορισμένες καίριες διαστάσεις αποτελεσματικότητας και ποιότητας.
